Onze picknicktafel

Vorig jaar begon ik met een nieuwe baan op een kantoor. Het eerste wat me opviel in de tuin beneden was de gezellige picknicktafel. Meteen kreeg ik visioenen van gezellige zomerdagen met z’n allen om de tafel. Later hoorde ik dat sommige mensen geprobeerd hadden de tafel weg te krijgen maar toen ze merkten dat het een trekpleister was en mensen stimuleerde om ongedwongen bij elkaar te gaan zitten draaiden ze al gauw bij. Toen wilden ze zelfs een afdakje gaan maken boven de tafel voor als het regende maar dat sloeg ook nergens op. Een picknicktafel gebruik je bij mooi weer en dan is het leuk. Om de één of andere reden eet het ook heel lekker, zo’n robuuste houten tafel.

Je kunt vaak iemand in de tuin zien zitten, aan de tafel of erop, met een boek of een dossier, of verdiept in een telefoongesprek. Echt, als het niet regent dan zit er elke dag wel iemand, zelfs als het koud is. In de zomer gooien we er een gezellig tafelkleed over en zitten we er met de lunch. Soms zijn we met zoveel mensen dat het een beetje dringen is aan tafel, maar goed..

Het grappige van zo’n tafel is dat het echt een middelpunt is waar iedereen van kantoor automatisch naartoe gaat, ikzelf inmiddels ook. Ik kende dergelijke tafels eigenlijk alleen van parkeerplaatsen langs de snelweg, vandaar dat ze echt een vakantiegevoel oproepen. Dat heb ik eigenlijk nog steeds, elke dag als ik die picknicktafel zie.